Kalendarz Adwentowy – uczy, bawi, wychowuje

Ten wpis po raz pierwszy pojawił się na moim blogu w 2009 roku. jeszcze na Bloxie.

Mamy grudzień, a to świetna okazja, aby rozpocząć zabawę z Kalendarzem Adwentowym. Oczywiście pod warunkiem, że w domu są małe dzieci.
Mój syn już dawno z tego wyrósł, a w wieku przedszkolnym co roku kupowałam mu Kalendarz Adwentowy. Jest ich teraz wszędzie pełno i nie są drogie, więc warto. Szczególnie, gdy weźmie się pod uwagę wszystkie możliwości do wykorzystania. Sprawdziłam doświadczalnie – pozwala w prosty sposób nauczyć dziecko liczenia. A także rozpoznawania cyfr – na zasadzie: poszukaj takiego samego znaczka. W pewien sposób też wychowuje, gdyż rozkłada przyjemność na kolejne dni oczekiwania na Boże Narodzenie. W żadnym wypadku nie pozwalajmy dzieciom wyjeść wszystkich czekoladek od razu!
Najfajniejsze są takie kalendarze, gdy w poszczególnych okienkach nie są proste kostki czekolady, a małe figurki np. saneczki, krasnal, piłka itp.itd. Ja od razu nawiązywałam do tematu i rozmawialiśmy np. o tym, że jak spadnie śnieg – to pójdziemy na sanki lub – spróbujmy policzyć ile piłek znajdziemy w domu.
Może brzmi to nieco infantylnie, ale więzi buduje się w dużej części na drobiazgach, właśnie w takich codziennych wspólnych przeżyciach.
Naprawdę polecam. Koszt nieduży, a odpowiednio celebrowane wspólne przeżycia – bezcenne. I nie zapłaci się za nie żadną kartą, VISA też nie pomoże.

Wracam do niego, gdyż temat kalendarza adwentowego jest u mnie znowu aktualny. Moja wnuczka ma 2,5 roku i też odkrywa te uroki. Akurat tak się złożyło, że ostatnie dni znowu nie chodzi do żłobka, codziennie ja do niej biegam, więc i odkrywanie kolejnych okienek kalendarza jest moim udziałem. Choć teraz to wygląda zupełnie inaczej. Cóż, dziecko od początku wychowywane na diecie bezcukrowej i bezsolnej (takie czasy, szanuję prawo syna i synowej do ustalania reguł), więc kalendarz adwentowy z czekoladkami na każdy dzień odpada. Choć kalendarz adwentowy ma – 24 pudełeczka z różnymi związanymi z Bożym Narodzeniem elementami. Utrwalamy więc znajomość cyferek, odszukujemy pudełeczko na dany dzień i wyjmujemy kolejną dekorację. Robi się z tego mały rytuał, co mnie akurat cieszy. Mam nadzieję, że zapamięta te chwile na długo.

Allegro Box One, zielony automat

Znaczna część moich zakupów i to od wielu lat to zakupy w internecie. Szybko, łatwo i wygodnie.Najczęściej korzystam z dostawy do paczkomatu i siłą rzeczy na pierwsze miejsce wysuwa się tu InPost. W zasadzie jestem zadowolona, choć zdarzały mi się przypadki, gdy okazywało się, że mój paczkomat jest tak popularny, że przesyłka trafiała do innego, dużo dalej ode mnie. Czasami dobierałam, czasami czekałam 2 dni i odbierałam z pierwotnej lokalizacji.
Sporo zakupów internetowych robię na platformie Allegro. Ucieszyłam się więc, gdy bardzo blisko mojego domu pojawił się paczkomat Allegro Box:

Fajnie, będę miała bliżej. Poza tym jest szansa, że ruch do paczkomatów w mojej nieco się przez to rozładuje. Przed nami Black Friday, Boże Narodzenia – to generuje jednak duży paczek.

Pierwszy raz skorzystałam 2 tygodnie temu. Szybko i sprawnie.
W ostatnią niedzielę zamówiłam 2 nowe przesyłki, też do zielonego automatu Allegro. Dziś przed południem dostałam info, że obie przesyłki już czekają i mogę  je odebrać. Poszłam po ok.5 godzinach. Nie było tu znanej z InPostu multiskrytki, każda przesyłka była w oddzielnej skrytce, ale zdenerwowałam się już przy pierwszej. Owszem, otworzyła się szybko i sprawnie, paczka była w środku, ale niestety porządnie zmoczona. Owszem, dzisiejszy dzień był deszczowy, ale była to raczej mżawka, a nie ulewa, poza tym były też przejaśnienia.
Nie wiem, czy to nieszczelny paczkomat, czy jakieś problemy
w trakcie dostawy, ale z mojego punktu widzenia – wyszło fatalnie. Przemoczony karton, a w środku książki (na Mikołajki dla mojej 2-letniej wnuczki). Zabrałam paczkę do domu, rozpakowałam ją. Na szczęście okazało się, że książki w środku były dodatkowo owinięte w gruby papier pakowy, który skutecznie je zabezpieczył. Nie będę ich odsyłać, choć jutro od rana  pomyślę nad reklamację – dla zasady. Oczywiście nie u sprzedawcy (wysoko oceniłam i podziękowałam za ten dodatkowy papier), ale na dostawę.
Podejrzewam, że ta notka będzie miała swój ciąg dalszy.

Nasze życie cyfrowe

Latem ubiegłego roku zablokował mi się smartfon. Nie wiadomo dlaczego – nagle przestał kompletnie reagować na wszystko. Nie można było nic zrobić – nawet wyłączyć czy uruchomić ponownie. Próbowałam zadzwonić do siebie z telefonu stacjonarnego – komunikat, że abonent jest niedostępny.
Po mniej więcej godzinie zaczęłam rozważać możliwości wyjęcia karty SIM, może nawet baterii. Nie wiem jakim cudem, ale udało się go w końcu odblokować synowi – też właściwie nie wiadomo jak, nagle jakby się obudził. Od tamtej pory działa bez problemów.

Kosztowało mnie to trochę nerwów. Akurat tego dnia musiałam wysłać plik JPK. Komputer działa, internet stacjonarny jest, ale wysłać się nie da, gdyż logując się przez e-PUAP, musiałabym wpisać w celu potwierdzenia otrzymany SMS-em kod weryfikacyjny. 
Przy okazji zaczęłam się też zastanawiać, jak wiele elementów życia jest już w telefonie. I jaką mam alternatywę, jeśli telefon zgubię, zostanie mi skradziony lub po prostu  spadnie i rozbije się?
Bez telefonu nie mogę:

    • zrobić przelewu w banku – tu potwierdzenie przez SMS, a tym samym odpadają także zakupy online
    • odczytać  poziomu cukru – mam założony sensor i odczyt glikemii jest na smartfonie,
    • zalogować się do e-PUAP, a tym samym np. nie mogę wysłać JPK, deklaracji PiT czy VAT.
    • wejść na Internetowe Konto Pacjenta,
    • wyjąć przesyłkę z paczkomatu

Oczywiście na smartfonie mam znacznie więcej aplikacji, ale nie są one niezbędne do życia. Są jednak elementy, gdzie jestem raczej konserwatystką: nie mam aplikacji mObywatel tylko analogowy, plastikowy dowód osobisty. Bankuję też nie przez aplikację tylko na komputerze.
Oczywiście, do tego niezbędny jest internet. Tu już trudniej się zabezpieczyć przed awarią. Choć w razie czego oprócz internetu stacjonarnego mam też alternatywę w telefonie komórkowym. Biorąc jednak pod uwagę, że żyjemy w bardzo niespokojnych czasach – kto wie, czy internet globalny nie stanie się też jakimś polem działań wojny hybrydowej? Na to nie mam wpływu.

Jednak z rozrzewnieniem wspominam czasy, gdy telefon to był aparat analogowy z tarczą telefoniczną, podłączony przez parę przewodów miedzianych do centrali telefonicznej.
I do dziś zdecydowanie wolę czytać książki w formie papierowej.
Starzeję się…


Ekologiczne drobiazgi

O tym, że ekologiczne życie jest dla nas koniecznością, pewnie nie trzeba nikogo przekonywać, przynajmniej taką mam nadzieję. Wprawdzie nie jestem tu radykalna, ale w swoim ograniczonym zakresie i na co dzień staram się o środowisko. Same akcje typu “Dzień dla ziemi” itp. są fajne i z pewnością przyczyniają mają wielki walor edukacyjny, ale najważniejsze jest stosowanie tych zasad tu i teraz, każdego dnia i w swoim otoczeniu.
Oprócz rzeczy podstawowych jak oszczędzanie prądu i wody (tu z pewnością duży wpływ mają koszty finansowe), stosuję na co dzień małe drobiazgi, które wydają się mało znaczące, ale w dłuższej perspektywie czasowe jakoś się zbierają w mały strumyczek.

    • przy segregowaniu śmieci staram się też zmniejszyć ich objętość:
      • robię sporo zakupów online, mam więc różne kartony. Część z nich wykorzystuję jako opakowania do  zbierania makulatury (zamiast worków). Resztę składam, żeby zajmowały jak najmniej miejsca,
      • kubeczki po jogurtach wkładam jeden w drugi (umyte) i tak spakowane wyrzucam do żółtego worka z odpadami plastikowymi. Oczywiście zgniatam też wszystkie kartony,
      • kupując pojedyncze warzywa i owoce (np.jabłko, pomidor itp.) wkładam je wszystkie do jednego woreczka foliowego,
      • na zakupy chodzę zawsze z własną torbą-szmacianką, żadnych reklamówek
    • w skrzynkach na balkonie (właściwie to loggia) mam posadzone pelargonie kaskadowe. Ostatnio wyczytałam w sieci, że nie są zbyt korzystne dla pszczół (kwiaty przyciągają, ale nie mają pyłku), więc dosadziłam do skrzynek także lobelie, a w długiej skrzynce na podłodze – groszek pachnący. Te rośliny akurat są pszczołolubne
    • oszczędzam żywność – tak, w obliczu inflacji na pewno finanse są istotne, ale i tak – jakoś nie lubię marnować jedzenia.

To tak na szybko? Jakie jeszcze mogą być takie ekologiczne drobiazgi?


 

Ciepła woda w kranie

Ciepła woda w kranie, gorące kaloryfery – w dzisiejszych czasach to nieomal symbol luksusu i dobrobytu, stanowi poważną pozycję w budżecie. Na szczęście póki co – zima jest w miarę łagodna.
Mieszkając w bloku w dużym mieście nie muszę się martwić, czy i jaki opał dostanę i ile to będzie kosztować. Zarówno ciepłą wodę jak i ogrzewanie mam z elektrociepłowni. Mieszkanie jest opomiarowane tzn. są liczniki wody i podzielniki ciepła na kaloryferach. Czy widzę sens w ogrzewaniu? Oczywiście, choć nie czuję, abym miała tu duży wpływ. Owszem, ilość zużytej wody (i ciepłej i zimnej) jest uzależniona od tego, ile wody wypływa z kranu – mogę to w prosty sposób kontrolować. Gorzej z ogrzewaniem. Tu 30% kosztów jest związane z zużyciem indywidualnym, a 70% – zzużycia części wspólnej. A dbanie o część wspólną nie jest już takie proste.
Na mojej klatce jest 21 mieszkań (6 pięter). Na szczęście nie ma żadnej patologii, sąsiedzi są spokojni, sporo emerytów. Choć też czasem trzeba sprawdzać, czy w sezonie grzewczym na pewno wszystkie okna na korytarzu są zamknięte, zamykać drzwi wejściowe itp. Większych konfliktów raczej nie ma. Obserwując osiedlową grupę mieszkańców na FB widzę, że w innych blokach jest zdecydowanie gorzej. A po ostatnich podwyżkach czynszu – sporo pretensji i wzajemnych animozji.

Kaloryfery mam włączone, choć nie na maksa, staram się oszczędzać. Mająca identyczne mieszkanie sąsiadka utrzymuje w mieszkaniu znacznie wyższą temperaturę i płaci tez dużo większy czynsz.
Cóż, od stycznia czynsz wzrósł mi o 20%. Jest też zapowiedź kolejnej podwyżki od kwietnia br. Opłacanie rachunków jest coraz bardziej bolesne.

Prąd na kartki czyli oszczędzamy energię

Kryzys, inflacja i roczny limit prądu w cenach regulowanych. Dla zwykłej rodziny – 2000 kWh, wszystko co ponadto – w cenie komercyjnej. Nawet nie wiem dokładnie ile to będzie kosztować, nastawiłam się na zdecydowane ograniczenie zużycia, aby wyrobić się w limicie. W ubiegłym roku zużyłam 2400 kWh – czyli muszę zmniejszyć o 20%.
Cóż, mam sporo urządzeń zasilanych energią elektryczną. Nie chcę z nich rezygnować i zamienić np.czajnik elektryczny na zwykły czajnik z gwizdkiem stawiany na kuchence gazowej. Zaczęłam się jednak poważnie przyglądać kiedy i na co zużywam najwięcej energii.

Przede wszystkim codziennie spisuję stan licznika i zapisuję w specjalnie do tego celu stworzonym pliku Excela. Mam o tyle łatwiej, że mój licznik prądu jest radiowy i jego stan bez problemu sprawdzam w internecie.
Nie wiem, czy i jak wygląda to u innych operatorów, ale Energa ma swoją stronę tu:

https://mojlicznik.energa-operator.pl/

Można tu założyć konto (to konto nie jest powiązane z kontem do EBOK Energi, trzeba założyć osobne) i potem na bieżąco odczytywać stan licznika. Odczyty są aktualizowane codziennie o godz.0:00. Zapisuję stan licznika, a Excel sam mi oblicza zużycie z poprzedniego dnia. Dodatkowo wskazuje też czy nie przekroczyłam limitu.
Skoro 2000 kWh przypada na rok – to dziennie wypada to:
2000 kWh : 365 dni = ok.5,479 kWh
Wczoraj był 11-ty dzień roku, więc wyliczam też ile mogłam zużyć (60,274 kWh) i porównuję z tym, ile naprawdę zużyłam, sprawdzając, czy jestem na plusie czy minusie. Póki co maleńki plus.
Może brzmi to skomplikowanie, ale to naprawdę proste funkcje Excela, a jednak daje dużo informacji. No i na bieżąco widzę, że jeżeli któregoś dnia włączam pralkę, zmywarkę czy piekarnik – od razu wzrasta zużycie.

A generalnie rzecz biorąc stosuję zasady:

    • gaszę wszędzie niepotrzebnie oświetlenie. Mam tak od zawsze, Choć biorąc pod uwagę, że wszędzie mam żarówki ledowe – tu oszczędności nie ma za dużo;
    • do czajnika wlewam tylko tyle wody, ile chcę zagotować na  kawę czy herbatę. Pilnuję też regularnego odkamieniania;
    • zrezygnowałam z opcji suszenia w zmywarce;
    • ani w pralce ani w zmywarce nie stosuję programów Eco. One chyba mają na celu oszczędność wody, prądu pobierają tyle samo co inne;
    • wychodząc z domu wyłączam wszystkie listwy zasilające. Zostawiam włączony tylko dekoder i lodówkę;
    • w grudniu wymieniłam szwankującą już pralkę na nową, o wyższej klasie energetycznej. Planuję też wymianę lodówki i telewizora.

Teraz jest zima, pogoda nie zachęca do dłuższych spacerów. Mam nadzieję, że na wiosnę i latem mniej będę siedzieć w domu, przed komputerem.


 

Black Friday czyli biegniemy na zakupy

Black Friday

 

Black Friday czyli Czarny Piątek. Dzień wielkich wyprzedaży, mający swoją wieloletnią tradycję – przede wszystkim w USA. Przypada w piątek po Świecie Dziękczynienia i formalnie rozpoczyna sezon zakupów przed Bożym Narodzeniem.

Współczesny świat to globalna wioska, lubimy też powielać amerykańskie zwyczaje i tradycje, więc i u nas od kilku lat Black Friday zyskuje na popularności. Oznacza to, że w piątek 24-go listopada warto wybrać się na zakupy po bardzo atrakcyjnych cenach. Oczywiście jak zwykle – nie dajmy się zwariować. Przede wszystkim – nie  kupujmy nic niepotrzebnego, tylko dlatego, że cena jest znacznie obniżona. No i podchodźmy z rezerwą do tych wielkich przekreślonych cen – bardzo często wcale nie odzwierciedlają ceny sprzed wyprzedaży, a tym samym obniżka wcale nie taka porażająca. Zdrowy rozsądek i dystans do “jedynych najwspanialszych okazji” na pewno jest wskazany.


Handel przeterminowanymi długami

Konieczność płacenia różnych rachunków jest sprawą raczej oczywistą. Jak długo jednak powinniśmy przechowywać dowody wpłat? Czasem może się okazać, że najbezpieczniej trzymać je bardzo, bardzo długo. Sprawa jest prostsza, gdy jest to rachunek na przykład za prąd, gaz czy telefon – tu operatorzy mogą łatwo i szybko odciąć nas od usług, a ponowne podłączenie następuje po uregulowaniu zaległości. W takim przypadku z reguły trudno mówić o możliwości “hodowania” długów. A jak to wygląda w innych przypadkach?

Wczoraj w skrzynce pocztowej znalazłam list. Zwykły, nie polecony. Adresowany nie do mnie, a do mojego męża. Otworzyłam i przeczytałam. Jakaś spółka A. z Szwajcarii informuje, ze wykupiła od jakiejś innej spółki I. dług mojego męża. Ten dług nie jest wysoki – niespełna 50zł, z odsetkami – 170zł. Tytuł zobowiązania: “Twój komputer bez tajemnic” z 2003 roku. Nie mam bladego pojęcia o co chodzi, ale możliwe, że po tylu latach po prostu zawodzi mnie pamięć. Nie kojarzę też żadnych upomnień, listów od spółki I. No i na pewno nie mam żadnych potwierdzeń zapłaty z 2003r. Nie mam zamiaru płacić ani nawet dzwonić (podany jest numer telefonu we Wrocławiu) i wyjaśniać sprawy.
W kwietniu minęło 11 lat od śmierci mojego męża. Może gdyby żył – coś by pamiętał? Choć wątpię, aby trzymał jeszcze potwierdzenie wpłaty. A jeżeli płacił drogą elektroniczną – to pewnie w ogóle wydruku nie miał.

W tym wszystkim zastanawia mnie to jak po tak długim czasie można udowodnić swoją niewinność? Niepokoi mnie też to, że informacja o cesji wierzytelności przyszła od spółki A., a nie od spółki I. Skąd mam pewność, że taka cesja na pewno miała miejsce, a nie jest to jakiś przekręt? Poza tym, czy przypadkiem nie byłoby tak, że nawet mając dowód zapłaty i pokazując go spółce A. i tak niczego by to nie zmieniło? Ewentualny bałagan w dokumentacji spółki I. raczej nie jest problemem spółki A. Kupili dług i wzywają do zapłaty, oczywiście grożąc sądem.
Ciekawe, co będzie dalej.



Energia elektryczna. Ile i za co płacimy?

 oszczędzanie energii 

O tym, że trzeba oszczędzać prąd wiedzą wszyscy. Argumentów jest sporo, głównie ekologicznych. Dbając o środowisko, wyłączamy niepotrzebne urządzenia, zwracamy uwagę na klasę energetyczną eksploatowanych urządzeń itp.itd. To wszystko z pewnością jest bardzo ważne, ale nie mam złudzeń, że najważniejszym czynnikiem motywującym do oszczędzania energii elektrycznej jest jej koszt. A to oznacza, że warto się przyjrzeć dokładnie rachunkom.

Moim dostawcą energii jest Energa SA. Mieszkam w Gdańsku, więc jest to lokalnie uzasadnione. Nigdy nie szukałam też innego dostawcy – z czasów pracy w TP SA za dobrze pamiętam problemy i nieporozumienia wynikające z częściowego uwolnienia pętli abonenckiej. Mieszkam w bloku, nie mam dostępu do licznika elektrycznego – wszystkie są w zamkniętym pomieszczeniu w piwnicy. Co 2 miesiące przychodzi pracownik Energi i spisuje ich stan. A potem dostaję fakturę. Przyjrzałam się ostatniej.

 rachunek za prąd

kliknij obrazek, aby go powiększyć

W punkcie 1 jest opłata za energię. Zużyłam 476 kWh x 0,2414zł = 114,91zł netto.
To jest dla mnie proste i oczywiste. Wątpliwości mam patrząc na kolejne pozycje czyli pkt2. Opłata abonamentowa – da się też jakoś przełknąć, ale kolejne pozycje są już mniej oczywiste:

  • opłata sieciowa stała
    odzwierciedla ponoszone przez operatora systemu dystrybucyjnego koszty utrzymania urządzeń energetycznych. Jej wysokość zależy od rodzaju układu pomiarowego zainstalowanego u klienta (jednofazowego lub trójfazowego),
    – opłata za dzierżawę licznika elektrycznego? Czy jeszcze coś innego?
  • opłata sieciowa zmienna całodobowa
    pochodna ilości zużytej energii, odzwierciedlająca koszty przesyłu energii za pomocą sieci elektroenergetycznej, w tym bilansowanie zapotrzebowania.  
    – wartość też uzależniona od zużytych kWh. Dlaczego jest wykazana osobno? No chyba, że podpisałabym umowę z innym dostawcą energii i ten punkt musiałabym i tak opłacać na fakturze z Energi?
  • opłata jakościowa
    pochodna ilości zużytej energii, odzwierciedlająca utrzymywanie standardów jakości dostawy. Jej wysokość ustala operator systemu przesyłowego – Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA; .  
    – to już dla mnie kompletny absurd. Płacę dodatkowo za to, że Energa spełnia jakieś warunki wynikające z umowy z inną spółką? A co mnie to obchodzi? Idąc do sklepu po masło interesuje mnie to, czy jest świeże, a nie do jakiej temperatury w lodówce zobowiązał się sklep wobec mleczarni.
  • opłata OZE
    na stronach Energi brak informacji, ale z tego co wiem, to jest opłata za konieczność zakupu energii wytwarzanej przez Odnawialne Źródła Energii.Wygląda na to, że przerzucana na klientów….
  • opłata przejściowa
    jest to opłata niezwiązana w jakikolwiek sposób z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa dystrybucyjnego i najogólniej mówiąc stanowi przychód wytwórców (elektrowni) mający na celu pokrycie kosztów rozwiązanych kredytów bankowych zaciągniętych wcześniej na rozbudowę mocy wytwórczych. Wyznacza ją Urząd Regulacji Energetyki na podstawie ustawy o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej.  
    – czyli elektrownia wzięła kredyt, a ja go spłacam?
    

W tym wszystkim brakuje mi już tylko opłaty za ratowanie nierentownych kopalń.

Czy tak wyglądają tylko rachunki Energi czy także innych dostawców energii elektrycznej?


Profil Zaufany – ważna zmiana w autoryzacji

Z profilu zaufanego na portalu ePUAP korzystam już od ładnych kilku lat. O swoich doświadczeniach pisałam także na tym blogu:

notki z tagiem ePUAP

Naprawdę polecam, w ten sposób można załatwić naprawdę wiele spraw urzędowych i to tylko za pomocą podłączonego do internetu komputera. Oszczędzamy czas i nerwy – warto.

Do tej pory autoryzowałam wszystkie sprawy mailem tzn. po wysłaniu jakiegoś zgłoszenia, na przypisany do mojego PZ adres mailowy otrzymywałam hasło, które wpisywałam w odpowiednie miejsce na portalu. Szybko i wygodnie. Mniej więcej 2 tygodnie temu otrzymałam maila z adresu powiadomienie.epuap@epuap.gov.pl?. Temat wiadomości: Wyłączenie autoryzacji przy użyciu poczty elektronicznej?.
Sam mail nie trafił do folderu SPAM, ale mój program pocztowy (Microsoft Outlook) zablokował go i wyświetlił info o potencjalnie niebezpiecznej i wyłudzającej informacje wiadomości. Doszłam do wniosku, że to kolejna jakaś próba oszustwa, ale na wszelki wypadek postanowiłam sprawdzić. Weszłam na portal (oczywiście nie klikając w żaden link w mailu) i zdziwiłam się widząc taki komunikat na dole strony:

epuap 

Cóż, w takiej sytuacji nie miałam wyjścia. Wszystko wskazywało, że to nie żaden phishing, tylko faktyczna zmiana w sposobie autoryzacji. Zalogowałam się, uzupełniłam numer telefonu w swoim profilu. Po chwili otrzymałam SMS z hasłem. Wpisałam i zaraz potem otrzymałam drugie hasło, tym razem mailowo. Profil Zaufany mam więc aktualny.

Zastanawiam się jednak co takiego było w tym mailu, że został zablokowany? I ile osób mogło go przez to zignorować? Czasu na zmianę autoryzacji jest mało – 7 kwietnia to już w tym tygodniu.
Sama zmiana weryfikacji z maila na SMS wcale nie jest taka zła. Może nawet będzie bezpieczniej? Oszust mailowych jest chyba jednak zdecydowanie więcej niż SMS-owych.


%d