Wczoraj wieczorem, jak co miesiąc, przygotowałam plik JPK do wysyłki. Nie mam żadnego specjalnego programu księgowego, do prowadzenia księgowości swojej firmy korzystam z własnej aplikacji stworzonej w Accessie. Pliki JPK wysyłam za pomocą aplikacji MF Klient JPK 2.0.
Wszystko poszło sprawnie do momentu wysyłki. Podpisałam kwotą z deklaracji PIT, przetwarzanie dokumentu doszło do 25% i koniec. Dokument przeskoczył do “Procesy wysyłki zakończone niepowodzeniem z możliwością wznowienia”, a w szczegółach pojawił się komunikat Wywołanie usługi InitUploadSigned nie powiodło się. Inny błąd.
Powtórzyłam, ciągle to samo – dochodzi do 25% i tyle. Na wszelki wypadek ponownie zapisałam plik csv, dokonałam konwersji i ponownie wysłałam – bez zmiany, wszystko jak wyżej.
Zaczęłam googlać i znalazłam sporo informacji na temat tego błędu – przyczyna to problemy z bramką JPK na ministerialnych serwerach. Zaniepokoiło mnie jednak to, że wszystkie te informacje dotyczyły okresu sprzed 2, 3 lat – nic świeżego. W takiej sytuacji postanowiłam przeczekać do dzisiejszego ranka, nastawiając się na to, że muszę przygotować sobie jakąś podkładkę w formie maila do supportu technicznego MF.
Sprawdziłam dziś rano – status bez zmiany – ten sam błąd i bez możliwości wznowienia. Przygotowałam plik ponownie i zaczęłam wysyłać, choć tym razem podpisując nie kwotą deklaracji tylko przez e-puap. I poszło. Wprawdzie UPO pokazało się dopiero po 3 godzinach od wysyłki, ale mam 🙂
Choć nadal mam wątpliwości co nie zadziało? Obstawiam jednak, że coś się dzieje na serwerach, a ja zmieniając sposób potwierdzania pliku, ominęłam ten problem.
Nie chcę krakać, ale czy e-Deklaracje działają?
Takie doświadczenia pewnie ma każdy: dzwoni telefon, wyświetla się zupełnie nieznany nam numer i od razu po odebraniu dowiadujemy się, że nasz numer został wylosowany i mamy do odebrania jakąś super nagrodę. Wyszukując taki numer w internecie na wszystkich stronach typu Kto dzwonił, Nieznany numer itp.itd. widać od razu liczne negatywne komentarze – nachalny telemarketing.
Irytują mnie takie telefony, nie wierzę w żadne wygrane w konkursach, w których nie biorę udziału. A na uczestnictwo w różnego rodzaju pokazach garnków/kołder/ofert ubezpieczenia itp. zdecydowanie szkoda mi czasu. Wprawdzie wydaje mi się, że jestem raczej odporna na wszelkie tego typu “okazje”, ale kto wie na co mogłabym dać się nabrać?
Ostatnio taki telefon odebrała znajoma. Zaproponowano jej jakieś bezpłatne badania markerów antynowotworowych. Już prawie się umówiła, ale zadzwoniła do mnie, żeby się poradzić. Zapamiętała, że ja też brałam udział w jakichś badaniach, na które zaproszono mnie telefonicznie. Fakt, miała rację. Półtora roku temu dostałam skierowanie na badanie. Lekarz pierwszego kontaktu doradził mi, żebym sprawdziła czy nie da się tego badania zrobić w ramach programu profilaktyki, realizowanego w szpitalu, finansowanego ze środków unijnych. Faktycznie, w odróżnieniu od normalnej ścieżki NFZ, były zdecydowanie krótsze terminy. Gdy więc w ubiegłym roku odebrałam telefon z tego szpitala i zaproszono mnie na inne badanie profilaktyczne, też w ramach programu unijnego, zdecydowałam się od razu. Tym bardziej, że osoba dzwoniąca do mnie znała moje imię i nazwisko i powoływała się właśnie na to wcześniejsze badanie. Jednak jest to znacząca różnica w stosunku do “pani numer został losowo wygenerowany przez komputer”…
Wygooglałam numer, który wyświetlił się tej mojej znajomej. Faktycznie to telemarketing, zapraszają na badania/spotkania i oferują abonamenty medyczne. Cóż, jakoś mało mi się to podoba. Robię badanie, dowiaduję się, że coś tam wyszło i konieczne są dalsze badania i leczenie? I najlepiej, żeby od razu wykupić taki abonament? Wiadomo, że o zdrowie trzeba dbać, ale podejmowanie niosących za sobą poważne skutki finansowe decyzji pod wpływem emocji nie jest zbyt racjonalne. Nie wiem, czy wynik takiego badania jest od razu jakoś interpretowany i wyjaśniany, nie wiem też jakie są dokładnie naciski, że lepiej wykupić i nie liczyć na NFZ, ale mam dużo wątpliwości. Moja znajoma w końcu nie zdecydowała się na te badania.
Jak radzić sobie z takimi ofertami? Zwykłe dziękuję, nie jestem zainteresowana z reguły nie działa. Kiedyś zdarzyło mi się, że dzwoniąca zareagowała oburzeniem i krzyknęła: “Przecież to jest za darmo!” . Ostatnio staram się spokojnie i uprzejmie wydobyć odpowiedź na pytanie: “Do kogo pan/pani dzwoni?” i nie zadowalam się odpowiedzią “Do pani!“. Wówczas informuję, że ten numer nie jest zarejestrowany na osobę prywatną i ponawiam pytanie. Z reguły to kończy rozmowę, ale kiedyś spotkałam się z pretensjami, że nie zgłosiłam się nazwą firmy. Moja odpowiedź to: “Pan naprawdę nie ma pojęcia gdzie się Pan dodzwonił?”. Skończyło się “rzuceniem słuchawki” przez telemarketera.
W zanadrzu mam jeszcze prośbę o powtórzenie nazwiska i podanie nazwy firmy i poinformowanie, że rozmowa jest rejestrowana.
Każdy kto bywa od czasu do czasu w placówkach Poczty Polskiej zauważył z pewnością, że to już głównie sklepiki ze specyficznym asortymentem, z przewagą różnego rodzaju dewocjonaliów. Cóż, może się sprzedaje i warto? Ktoś chyba to kalkuje? Całkiem niedawno wpadła mi w oczy gdzieś w sieci informacja, że Poczta Polska planuje otwarcie sieci własnych dyskontów, więc tan rodzaj działalności będzie rozwojowy.
Niestety, ale wygląda na to, że ze szkodą dla działalności podstawowej.
Przez ostatnie 2 miesiące odbierałam sporo przesyłek pocztowych, dostarczanych przez różne firmy kurierskie. Zdecydowanie górują tu paczkomaty InPost – nie muszę siedzieć w domu i czekać na kuriera, odbieram wtedy, gdy mi to pasuje. Godne pochwały jest także DPD – szybko i sprawnie. Choć cały czas nie mogę zrozumieć dlaczego nigdy nie wymagano ode mnie podpisu, że odebrałam przesyłkę? Jak w przypadku ewentualnej reklamacji DPD udowadnia, że dostarczył? Polecić mogę także DHL. Tu dodatkową wartością jest także możliwość przekierowania przesyłki do dowolnie wybranej “Żabki” odebrania jej w innym terminie.
Niestety, mocno sparzyłam się za to na dostawie Pocztą Polską. Przesyłka wysłana z Ciechanowa do Suwałk przez prawie 3 pełne doby (w środku tygodnia, same dni robocze) przeleżała sobie w Warszawie. No sorry, ale po co? Czy naprawdę musiało to trwać tak długo? Mam wrażenie, że coś tu jest kiepsko z organizacją. Ta przesyłka akurat była dla nas bardzo ważna, gdyby nie udało się jej odebrać przed sobotą, byłaby już zupełnie niepotrzebna. Interweniowaliśmy wszędzie gdzie się dało, ale infolinia była zupełnie bezradna – “przesyłka jest w drodze”. Na szczęście się udało (w wyniku bardzo nieformalnych kontaktów), ale co przeżyliśmy, to nasze. Na długo się zraziłam, nikomu nie polecam.
O ekologii słyszy się ostatnio dużo i często. Temat na czasie, szczególnie w aspekcie różnych groźnych zjawisk pogodowych, których ostatnio nie brakuje.
Czy opłaca się żyć tak, aby jak najbardziej chronić środowisko? Długofalowo i na skalę globalną z pewnością tak, ale jak to wygląda w wymiarze każdego z nas osobno i to teraz, na każdym kroku codzienności? Moim zdaniem warto, tak wychodzi oszczędniej. I nie mam tu na myśli tylko dbania o własne zdrowie (choć wiadomo – lepiej zapobiegać niż leczyć), ale także o to ile płacimy na co dzień, myśląc o tym, czy mniej lub bardziej dbamy o środowisko.
Mieszkam w Gdańsku, w podłączonym do elektrociepłowni bloku, więc odpada mi problem zakupu opału. Nie muszę się zastanawiać, czy i jaki kupić węgiel czy może lepiej zainwestować w ogrzewanie gazowe. Oczywiście oszczędzam ciepło – zainstalowane na kaloryferach podzielniki ciepła są tu zdecydowanym motywatorem, aby skręcając zawory, nie wpadać w depresję przy rozliczeniu zużycia ciepła. Staram się też patrzeć na to trochę szerzej. Ok. 40% opłaty to zużycie ciepła w części wspólnej, pilnuję więc także, aby w sezonie grzewczym okna i drzwi na klatce schodowej były pozamykane. Na szczęście nie jestem sama – sąsiedzi mają podobne podejście.
Na własny użytek pilnuję energii elektrycznej. Niestety, prąd jest bardzo drogi (a w przyszłym roku będzie jeszcze drożej) i trzeba tego pilnować. W praktyce wygląda to tak, że ciągle gaszę niepotrzebne oświetlenie (choć i tak korzystam z żarówek LED-owych), wychodząc z domu – wyłączam listwę zasilającą router, telewizor itp. Im mniej zużywam, tym mniej płacę, choć analizując rachunek za prąd – nie jest to takie proste przełożenie. Opłaty stałe stanowią znaczną część rachunku i nie zależą od zużycia. Niemniej jednak staram się pilnować, przy okazji wierząc, że na swoją małą skalę dbam o środowisko.
Podobne podejście mam do wody. Tu jest podobnie – zainstalowane liczniki na rurach dopływowych zmuszają do oszczędzania wody. I też pośrednio wpływają na środowisko, choć tylko w skali mikro.
Oczywiście segreguję też śmieci. Wprawdzie nie mam wyboru, w mojej spółdzielni mieszkaniowej obowiązuje taki model, płacimy mniej za śmieci segregowane, ale mam nadzieję, że to też mój mały okruszek do ochrony środowiska. Tym bardziej, że ostatnio generalnie staram się zmniejszać ilość śmieci. Na zakupy od wielu lat chodzę z własnymi “szmacianymi” siatkami, rzadko decydując się na zakup reklamówek. Tu też oszczędzam – reklamówki są przecież płatne. Do zdecydowanego minimum ograniczam jednak także korzystanie tych małych, cienkich foliówek, które w wielu przypadkach są darmowe.
Piję dużo wody, ale coraz mniej w plastikowych butelkach (choć lubię mineralną lekko gazowaną). Przerzucam się na zwykłą wodę z kranu, przepuszczoną przez filtr w dzbanku Dafi. Zawsze to mniej plastiku w domu, a poza tym – jednak litr wody z kranu jest tańszy niż z przyniesionej ze sklepu butelki.
Dodatkowo staram się też nie wyrzucać jedzenia. Korzystam z zamrażalnika , mrożę nawet chleb, wyciągając przed posiłkiem kilka kromek.
Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że w ten sposób nie powstrzymam zmian klimatu. Jednak nie oznacza to, że nie warto nic robić. Trzeba i to od zaraz. Nikt nie jest zwolniony z tego obowiązku. W myśl zasady: grosz do grosza …. – małymi kroczkami możemy przyczynić się do tego, że choć trochę zatrzymamy dalszą degradację naszej planety. No i liczy się walor edukacyjny – dawajmy sobie nawzajem dobry przykład.
Tym bardziej, że to się opłaca.
Poprzednia notka na blogu opisuje moje zakupy w internetowym Leclercu: E-zakupy Dziś był termin dostawy. I nie mam uwag. Wprawdzie w przypadku jednego z artykułów nastąpiła mała podmianka (uzgodniona telefonicznie), ale wszystko obyło się punktualnie i bez problemów. Generalnie – duży plus za godzinne sloty czasowe. Wybieram termin w godz.9.00 do 10.00 i nie spędzam pół dnia na czekaniu. Ostatnio ma to dla mnie duże znaczenie. Porównując z niektórymi firmami kurierskimi czy nawet Pocztą Polską – informacja typu “w dniu dzisiejszym nastąpi próba dostarczenia przesyłki” jest jednak mało precyzyjna i średnio mnie zadowala.
Zakupy online są już coraz powszechniej stosowaną formą zakupów. Przyczyną są nie tylko ograniczenia handlu w niedziele. Mając do wyboru bieganie po sklepie w tłumie ludzi lub popijanie kawy przed komputerem i klikanie w wybrane przez nas towary, wiadomo, co jest wygodniejsze. Korzystam z e-zakupów, choć są artykuły, które przed zakupem wolę obejrzeć, aby mieć pewność, że są świeże. Z tego też względu na co dzień całą “spożywkę” załatwiam na ogół w sklepach stacjonarnych. Kiedyś robiłam to częściej, korzystając z “Almy” czy “Piotra i Pawła” i w sumie byłam zadowolona.
W grudniu, przed świętami Bożego Narodzenia postanowiłam przetestować dostawę z Hypermarketu internetowego Leclerc Same e-zakupy poszły szybko i sprawnie. Płatność i dostawa – również bez problemu. Nawet planowałam napisać pochwalną notkę na ten temat, ale zabrakło mi czasu. Zbliżają się kolejne święta, postanowiłam więc powtórzyć taką formę zakupów. I trochę się rozczarowałam, poszło gorzej niż przypuszczałam. Przede wszystkim – coś złego działo się ze stroną internetową. Chwilami strasznie muliło. Miałam też problemy z dodawaniem artykułów do koszyka. Wstawiłam 6 butelek wody mineralnej i każda kolejna próba dodania jeszcze jakiejkolwiek innej wody kończyła się komunikatem, że dopuszczalna ilość jest już w koszyku. Chciałam kupić 1,2 kg ćwiartek z kurczaka, ale też mi się nie udało. W koszyku lądowało zawsze tylko 0,4kg. Korygowałam, ale po chwili znowu było to samo. W efekcie zrezygnowałam z tego artykułu. Być może wynikało z samego działania strony internetowej, może w piątkowy wieczór było zbyt wielu użytkowników, ale nieco mnie to zdegustowało. Później okazało się też, że wzrosła sama opłata za dostawę. Mieszkam w 1 strefie dostaw i w grudniu było 5zł, wczoraj już 8,99zł. Procentowo wzrost znaczny, choć to mogę jeszcze zrozumieć. Nie wiem jaki jest obecnie wskaźnik inflacji, ale wszystko wokół drożeje.
Mam nadzieję, że dostawa będzie w porządku, a zamówione towary zgodne z oczekiwaniami jakościowymi. Generalnie jednak wczorajszymi e-zakupami jestem raczej zdegustowana. Może następnym razem wypróbuję Tesco? Ostatnim razem była tam znacznie wyższa opłata za dostawę, muszę sprawdzić teraz.
Przez wiele lat prowadziłam ten blog na platformie Blox. Niestety, pod koniec kwietnia Agora wyłącza Bloxa i blog zniknie. Zarchiwizowałam treść – jest tu:
